Η αξιολόγηση της σωματικής δυσλειτουργίας απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός εμφανίζει πλήθος συνδέσεων που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση της ομοιοστασίας του. Η σωματική δυσλειτουργία αναφέρεται σε οποιαδήποτε μεταβολή ή προσαρμογή από τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, που δεν σχετίζεται μόνο με το Νευρομυοσκελετικό σύστημα αλλά και με άλλα συστήματα του. 

Η δυσλειτουργία άλλων συστημάτων, πολλές φορές, δύναται να δημιουργήσει δευτερογενείς προσαρμογές οι οποίες επηρεάζουν το νευρομυοσκελετικό σύστημα αλλά και την ομοιοστασία ολόκληρου του οργανισμού.     

Η εμφάνιση οποιασδήποτε παθολογίας σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να αποδοθεί σε προσαρμογές μηχανικής αιτιολογίας καθώς οι μυοπεριτονιακές συνδέσεις μεταξύ σκελετικών δομών και σπλάχνων είναι αυτές που σε συνδυασμό με τις ιδιότητες του συνδετικού ιστού του σώματος επηρεάζουν ακόμα και τη σπλαχνική λειτουργία αλλά και συστήματα που σχετίζονται με τη ροή των υγρών του σώματος και τη λέμφο.   

Η αξιολόγηση της σωματικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία μέσα από την υποκειμενική και την αντικειμενική εξέταση θα συμβάλουν στην δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εικόνας για την κύρια αιτία εμφάνισης του προβλήματος του ασθενούς. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων δεν αφορούν αποκλειστικά το νευρομυοκελετικό, καθώς σύμφωνα με τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα στις περισσότερες περιπτώσεις εμπλέκεται και η σπλαχνική δυσλειτουργία στην εμφάνιση και την οργάνωση μιας προσαρμογής, λόγω των ιδιοτήτων και της λειτουργίας ολόκληρου του συνδετικού ιστού του σώματος που καταλήγει στην εμφάνιση της παθολογίας.

Εκτός από την δια χειρός αξιολόγηση, σε τραυματικές καταστάσεις από άμεσες πλήξεις και αθλητικούς τραυματισμούς, η χρησιμοποίηση διαγνωστικών ιατρικών μηχανημάτων για την ακριβή διάγνωση της βλάβης καθώς και η έγκαιρη εφαρμογή της καταλληλότερης θεραπείας συμβάλει αποφασιστικά στην ταχύτερη αποκατάσταση της. 

Η σωστή αξιολόγηση μιας παθολογικής κατάστασης αποτελεί και το σημαντικότερο τμήμα σε όλη τη διαδικασία καθώς αυτή είναι που αποτελεί τη βάση για το σχεδιασμό του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου με στόχο τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τον ασθενή.