Ανάλογα με το είδος της σωματικής δυσλειτουργίας και τον καθορισμό των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων του θεραπευτικού πλάνου, επιλέγεται η εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών θεραπείας. Η θεραπεία συνήθως είναι πολυδιάστατη και δεν επικεντρώνεται μόνο στην κυρίαρχη αιτία του προβλήματος, καθώς η δυσλειτουργία προκαλεί, δευτερογενώς, προσαρμογές που επηρεάζουν ολόκληρη τη θεραπευτική διαδικασία και πρέπει να επιλυθούν για να προσφέρουν ένα ικανοποιητικό θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει την εφαρμογή τεχνικών δια χειρός θεραπείας για την αποκατάσταση των κακώσεων και παθήσεων του ΝΜΣ, καθώς και άλλων συστημάτων που εμφανίζουν παθολογίες λόγω σπλαχνικών δυσλειτουργιών, λεμφικών διαταραχών, νοσημάτων του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος και πλήθους άλλων παθήσεων. 

Η δια χειρός θεραπεία περιλαμβάνει την Οστεοπαθητική, το Βελονισμό σε διάφορες μορφές του, τη Φυσικοθεραπεία, την Οστεοπρακτική καθώς και μεθόδους λειτουργικής αποκατάστασης για πλήρη επάνοδο στη φυσιολογική δραστηριότητα.  

Επιπλέον, η χρήση υπερσύγχρονων ιατρικών μηχανημάτων με μια πρωτοποριακή μη επεμβατική θεραπεία για την αποκατάσταση παθήσεων, στις οποίες, η συντηρητική θεραπεία δεν παρουσιάζει ικανοποιητικά αποτελέσματα αποτελεί ένα σημαντικό επιπλέον εφόδιο για την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική αντιμετώπιση δύσκολων περιστατικών όπου η εκφύλιση των διαφόρων δομών δημιουργεί μη αναστρέψιμες βλάβες όπως, οι επασβεστώσεις, οι άκανθες, οι απονευρωσίτιδες, χρόνιες τενοντοπάθειες κ.α.