Το τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό στάδιο σε όλη τη θεραπευτική διαδικασία αποτελεί η λειτουργική επανεκπαίδευση του ασθενούς με την κατάλληλη καθοδήγηση από τον ειδικό αποκατάστασης αλλά και με τη χρήση υπερσύγχρονων μηχανημάτων αξιολόγησης και θεραπείας. 

Η λειτουργική επανεκπαίδευση διαφοροποιείται για κάθε ασθενή ανάλογα με τα επίπεδα της λειτουργικής του δραστηριότητας και είναι αυτή που εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την απουσία κινδύνου υποτροπής μετά από ένα τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση, εκφυλιστική διαδικασία κ.α.

Πολλές φορές ο κίνδυνος υποτροπής είναι μεγάλος και η ανεπαρκής αποκατάσταση αποτελεί την κύρια αιτία πρόκλησης της, καθώς η μηχανική τάση που αναπτύσσεται και την οποία διαχειρίζεται κάθε τραυματισμένος ιστός είναι μεγαλύτερη από το εφελκυστικό φορτίο που μπορεί να ανεχθεί στη συγκεκριμένη φάση της διαδικασίας επούλωσης του. 

Επιπλέον, σε καταστάσεις όπου η μηχανική σταθερότητα της περιοχής έχει μειωθεί λόγω της μη επαρκούς λειτουργίας των παθητικών σταθεροποιητικών στοιχείων, η επανεκπαίδευση των εν τω βάθει σταθεροποιών μυών είναι αυτή που εξασφαλίζει την ανώδυνη κίνηση και φυσιολογική εμβιομηχανική των δομών της προσβεβλημένης περιοχής. Με την κατάλληλη επανεκπαίδευση είτε πρόκειται για κίνηση, είτε για ιστό αποκαθίσταται σε υψηλό βαθμό η λειτουργικότητα στο ΝΜΣ.